Ο σπιτοσπουργίτης (Passer domesticus), είδος ενδημικό στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αφρική, είναι απόλυτα εξαρτημένος από τον άνθρωπο. Τρώει τα ψίχουλά μας, φωλιάζει στις στέγες μας και μας έχει ακολουθήσει παντού στον πλανήτη. Τώρα όμως οι πληθυσμοί του μειώνονται – ίσως εξαιτίας μας. Στη δυτική Ευρώπη η εξέλιξη των γεωργικών μεθόδων πριν από μερικές δεκαετίες είχε ως αποτέλεσμα να διασκορπίζονται λιγότεροι σπόροι και αγριόχορτα, γεγονός που οδήγησε στη μείωση των σπουργιτιών της υπαίθρου. Μετά άρχισε και η παρακμή ορισμένων αστικών πληθυσμών. Στο Λονδίνο, όπου η Βασιλική Εταιρεία για την Προστασία των Πουλιών και πολλοί λάτρεις της ορνιθοπανίδας είχαν μελετήσει το ζήτημα σε βάθος, μια έρευνα του 1925 μέτρησε στους Κήπους του Κένζινγκτον 2.603 σπουργίτια? αντίστοιχη έρευνα το 2000 εντόπισε μόλις 8. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη της Βασιλικής Εταιρείας, τα σπουργίτια δεν βρίσκουν αρκετά έντομα για να ταΐσουν τους νεοσσούς τους, που γεννιούνται το καλοκαίρι. Ορισμένοι οικολόγοι αναρωτιούνται μήπως γι’ αυτό ευθύνονται η αύξηση των δρόμων και των πεζοδρομίων και η μείωση του πρασίνου.Οι πρόγονοι αυτού του σπουργιτιού στη Νεμπράσκα ήρθαν από την Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου