ΞΕΓΥΜΝΩΜΑ...ΨΥΧΗΣ...

Η υπερβολική αγάπη είναι ο ψυχολογικός εθισμός της γυναίκας σε μία σχέση που λειτουργεί τόσο καταστροφικά για την προσωπικότητά της όσο και ένα ναρκωτικό. Και στις δύο περιπτώσεις, αν δεν υπάρξει βοήθεια, η διαδικασία απώλειας ελέγχου είναι μη αναστρέψιμη.Το φαινόμενο υπερβολική αγάπη Πολύ συχνά εμφανίζεται το φαινόμενο να επιμένει μία γυναίκα σε μία σχέση που δεν την ικανοποιεί και δεν της προσφέρει την απαραίτητη ψυχολογική και συναισθηματική υποστήριξη. Η αδυναμία της να διακόψει τη σχέση οφείλεται κυρίως στην λανθασμένη γυναικεία πεποίθηση ότι μπορεί να αλλάξει το σύντροφο της και να ελέγξει την κατάσταση υπέρ της. Με κεντρικό άξονα τη πίστη της στην ενδεχόμενη αλλαγή του συντρόφου της αυτή η γυναίκα βιώνει μία σειρά από ψυχολογικές διακυμάνσεις που, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της σχέσης, την οδηγούν στην πλήρη ψυχολογική κατάπτωση και στην απώλεια της προσωπικής ζωής της και προσωπικότητας της. Η γυναίκα αλλοτριώνεται, υποβιβάζεται στο ρόλο του θύματος και στις πιο ακραίες των περιπτώσεων μπορεί να φτάσει στην απόγνωση, στην κατάθλιψη ακόμα και στην αυτοκτονία. Η υπερβολική αγάπη είναι στην ουσία της εθισμός αφού η γυναίκα κατά τη διάρκεια της σχέσης παρουσιάζει όλα τα συμπτώματα, σύμφωνα με την ψυχολογία, που παρουσιάζουν άτομα προσκολλημένα στα ναρκωτικά ή το αλκοόλ. Η ψυχολογία της γυναίκας που αγαπάει υπερβολικά 1) Μετατοπίζει την ανάγκη της να αγαπηθεί και να αγαπήσει στις ερωτικές της σχέσεις. 2) Ασυνείδητα επιλέγει ένα σύντροφο «ακατάλληλο» για εκείνη. Προσπαθεί να τον αλλάξει της και να τον ελέγξει για να ανατρέψει μέσα της την αίσθηση αδιαφορίας που εισέπραξε από την οικογένεια της. 3) Φοβάται την εγκατάλειψη και κατά συνέπεια θα κάνει τα πάντα για να αποφύγει την διακοπή της σχέσης της. 4) Επωμίζεται παραπάνω από το 50% των ευθυνών, της ενοχής και των λαθών σε μία σχέση, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι κατά αυτό το τρόπο παρατείνει μία αρρωστημένη σχέση. 5) Η αυτοεκτίμηση της βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο. 6) Καμουφλάρει την επιθυμία της να ελέγχει το σύντροφο της κάτω από τη μάσκα της δήθεν επιθυμία της να τον βοηθήσει. 7) Είναι εθισμένη στο συναισθηματικό πόνο για αυτό και ανέχεται τα πάντα ενώ ταυτόχρονα έχει ταυτίσει την αγάπη με τη θυσία. 8) Πιθανόν να έχει οργανική εξάρτηση στα ναρκωτικά, στο αλκοόλ ή στα γλυκά. 9) Αποφεύγει την ευθύνη να ασχοληθεί με τον εαυτό της και ασχολείται συνεχώς με το σύντροφο της: αυτό συνεπάγεται την κοινωνική της απομόνωση από το φιλικό και κοινωνικό της περιβάλλον. 10) Έχει συχνά κρίσεις κατάθλιψης ή υποφέρει από κάποιες νευρώσεις που της χρεώνει στη συμπεριφορά του συντρόφου της. Τα αίτια της υπερβολικής αγάπης Οι έρευνες και οι στατιστικές έχουν αποδείξει ότι η πλειοψηφία των γυναικών που αγαπούν υπερβολικά προέρχονται από «δυσλειτουργικές» οικογένειες. Οι δυσλειτουργικές οικογένειες έχουν ένα κοινό γνώρισμα: Τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα σε ένα καταστροφικό κλίμα και αδυνατούν να βιώσουν θετικά συναισθήματα και να συνάψουν ειλικρινείς σχέσεις. Μερικά από τα γνωρίσματα της δυσλειτουργικής οικογένειας είναι τα εξής: 1. Κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών ή και ναρκωτικών. 2. Ψυχαναγκαστική συμπεριφορά όπως η μανία του φαγητού, της δουλειάς, του νοικοκυριού, των τυχερών παιχνιδιών, της δίαιτας και άλλων. 3. Χειροδικία ή και σεξουαλική κακοποίηση κατά της συζύγου και των παιδιών4. Παρατεταμένοι περίοδο άρνησης των γονέων να μιλήσουν ο ένας στον άλλο, γονείς που δίνουν στα παιδιά αντιφατικά μηνύματα, γονείς που απουσιάζουν από το σπίτι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, γονείς που ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο ή και τα παιδιά. 5. Φοβερή αυστηρότητα σε θέματα χρημάτων, θρησκείας, εργασίας, προγραμματισμού, εκδηλώσεων. Η έμφαση σε αυτή τη περίπτωση δε δίνεται τόσο στην ίδια τη σχέση, όσο στην εκτέλεση των κανονισμών. Μεγαλώνοντας υπό ένα καθεστώς συναισθηματικής στέρησης, η πλειοψηφία αυτών των γυναικών αναζητά στο πρόσωπο του συντρόφου της μία ευκαιρία να ανατρέψει το παρελθόν της και να εισπράξει μέρος της αγάπης και του ελέγχου της ζωής που της στέρησε η δυσλειτουργική της οικογένεια. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που παρατηρείται το φαινόμενο αυτές οι γυναίκες υποσυνείδητα να επιλέγουν άντρες που είναι ακατάλληλοι για τη δημιουργία μίας «υγιούς» και αμοιβαίας σχέσης. 'Aντρες που είναι είτε συναισθηματικά αδύναμοι ή απρόθυμοι να αφιερωθούν σε μία σχέση. Σ' αυτό το σημείο θεμελιώνεται η πίστη αυτών των γυναικών ότι μπορούν να αλλάξουν αυτούς τους άντρες όσο και αν υποφέρουν συναισθηματικά και ψυχολογικά από αυτή τους τη προσπάθεια. Η εξέλιξη της υπερβολικής αγάπης Η γυναίκα που προέρχεται από δυσλειτουργική οικογένεια ελκύεται από άντρες που έχουν την ανάγκη της και καθώς στην αρχή τον αντιμετωπίζει ως πιο αδύναμο και αβοήθητο από εκείνη, καταναλώνει όλη της την ενέργεια στη προσπάθεια της να τον φροντίσει. Όσο προχωράει η σχέση, η γυναίκα αυξάνει τη συναισθηματική εξάρτηση από τον σύντροφο της. Στρέφει ολοκληρωτικά την προσοχή της στη συμπεριφορά εκείνου και δικαιολογεί τις αντιδράσεις του από την απλή απουσία του μέχρι και σε πιο ακραίες περιπτώσεις, την άσκηση βίας ή σεξουαλικής κακοποίησης. Στη προσπάθεια της να κρύψει τα προβλήματα που της δημιουργεί η σχέση της απομονώνεται από το οικογενειακό της περιβάλλον και αποκόπτεται από το φιλικό της περίγυρο. Μέσα της αντιμετωπίζει την αίσθηση της αποτυχίας αφού δεν καταφέρνει να αλλάξει το σύντροφο της και δεν μπορεί να ελέγξει τη σχέση της. Αλλά αντί να αντιληφθεί την ακαταλληλότητα του συντρόφου της και την αδυναμία της να κατανικήσει τη συναισθηματική της εξάρτηση ρίχνει τις ευθύνες στον εαυτό της και συνεχίζει την προσπάθεια σε κόστος της ψυχολογικής της υγείας. Ως συνέπεια της δυσαρέσκειας που νιώθει αναπτύσσει επιθετική συμπεριφορά και εις βάρος του συντρόφου της και εις βάρος των παιδιών και συγγενών της. Νιώθει παράλογη δυσφορία απέναντι στη ζωή και εκδηλώνει λαιμαργία ή ανορεξία, νευρικές διαταραχές, προβλήματα υγείας, παραλογισμό και ακαθόριστο φόβο μπροστά στο ενδεχόμενο της εγκατάλειψης. Για να βγει από τον φαύλο κύκλο της εξάρτησης η γυναίκα χρειάζεται να αντιληφθεί τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος της. Χρειάζεται αμέριστη ειδικευμένη ψυχολογική υποστήριξη και βοήθεια για να καταπολεμήσει ένα παρελθόν που τη στοιχειώνει και ένα παρόν που τη συντρίβει. Πάνω από όλα χρειάζεται να συνειδητοποιήσει ότι είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την πορεία της ζωής της και ότι η επιλογή της να ζήσει με έναν «ακατάλληλο άντρα» στηρίζεται στη δική της αδυναμία για αγάπη και όχι στη δική του κυριαρχία. Για μία γυναίκα που είναι εξαρτημένη από την αντρική αγάπη η διαδικασία «ανάρρωσης» μπορεί να είναι εξίσου επίπονη όσο και η εμπειρία της σχέσης, είναι ωστόσο αναγκαίο να συνειδητοποιήσει την αλήθεια για να προχωρήσει τη ζωή της. Τρόποι αντιμετώπισης 1. Ζητήστε βοήθεια Το πρώτο βήμα είναι η γυναίκα να ζητήσει βοήθεια από κάποιον ειδικό ψυχολόγο και να ξεκινήσει μία θεραπεία για να μπορέσει να συνειδητοποιήσετε σε ένα πιο ευρύ πλαίσιο τις συνέπειες τις σχέσεις της. Μην αρνείστε τη σοβαρότητα του προβλήματος, μην αποφεύγετε να πείτε την αλήθεια. Όσο περισσότερη διάσταση δώσετε στο πρόβλημα τόσο πιο πολύ θα αγωνιστείτε να το ξεπεράσετε. 2. Δώστε προτεραιότητα στη θεραπεία σας Πολλές φορές γυναίκες που αρχίζουν να απομακρύνονται από τον «ακατάλληλο» σύντροφο δέχονται τις εκκλήσεις του για επανασύνδεση και τους όρκους τους για αλλαγή. Ο σύντροφος της είχε πάρα πολλές ευκαιρίες για βελτίωση κατά τη διάρκεια της σχέσης. Η γυναίκα οφείλει πλέον να δώσει και στον εαυτό της μία ευκαιρία για αλλαγή. 3. Αναπτύξτε την πνευματικότητα σας με καθημερινή άσκηση Η ανακάλυψη και η ανάπτυξη ενδιαφερόντων μέσα στη καθημερινότητα είναι ένα από τα πιο βασικά όπλα για να πολεμήσει η γυναίκα την εμμονή της ότι μπορεί να τον αλλάξει και να τον ελέγξει. Στην αρχή αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο καθώς η γυναίκα έχει συνηθίσει να στηρίζεται στο σύντροφό της και κάθε άλλη δραστηριότητα μπορεί να της φαίνεται ανιαρή αλλά είναι απόλυτα αναγκαίο για να ξεφύγει από την επιρροή της σχέσης της. 4. Μάθετε να μην παγιδεύεστε στο παιχνίδι Οι γυναίκες που είναι συναισθηματικά εξαρτημένες στην πλειοψηφία τους υιοθετούν τρεις ρόλους: Του Σωτήρα, όπου προσπαθούν να σώσουν το σύντροφο τους από τα προβλήματα και τις αδυναμίες του, του Διώκτη όπου προσπαθούν να τον εκδικηθούν και του Θύτη όπου η γυναίκα υπομένει παθητικά την όποια αρνητική στάση του συντρόφου της πιστεύοντας ότι έτσι θα διατηρήσει τη σχέση της. Μόλις η γυναίκα αποδεσμευτεί από τους ρόλους αυτούς, θα νιώσει υπεύθυνη για τη ζωή της. Όσο παραμένει παγιδευμένη στο παιχνίδι θα έχει την εντύπωση πως κάποιος άλλος την εμποδίζει να είναι ευτυχισμένη. 5. Αντιμετωπίστε με θάρρος τα προβλήματα και τις αδυναμίες σας Οι περισσότερες γυναίκες αρνούνται να παραδεχτούν τα λάθη και τις επιλογές τους. Ένα επόμενο βήμα στη θεραπεία τους είναι να σταθούν με ειλικρίνεια απέναντι όχι μόνο στη σχέση τους αλλά και στο παρελθόν τους. Όταν η γυναίκα ανακαλύψει τί την πόνεσε, την ενόχλησε και την πλήγωσε αλλά και τί της δίνει χαρά και ευτυχία μπορεί να ξεκινήσει να αλλάζει τη ζωή που δεν την ικανοποιεί και δεν της αξίζει ως άνθρωπο και ως γυναίκα. 6. Αποκτήστε «εγωισμό» Η απόκτηση εγωισμού απαιτεί να αναγνωρίσει η γυναίκα την αξία της και να προσανατολιστεί στην ικανοποίηση των δικών της επιθυμιών. Όταν βάζει σε πρώτο πλάνο τις δικές της ανάγκες και επιθυμίες μπορεί να δυσαρεστήσει τους άλλους αλλά συμβάλει στην δική της ευχαρίστηση και καλλιέργεια και αυτό είναι το βασικό στοιχείο για την διαμόρφωση μίας υγιούς και δυνατής προσωπικότητας. 7. Μοιραστείτε με τους άλλους τις εμπειρίες και τα συναισθήματα σας Η γυναίκα που αγαπάει υπερβολικά, «δίνει» περιμένοντας ως ανταπόδοση το δικαίωμα να ελέγχει τη ζωή του συντρόφου της. Όταν έχει τελειώσει πια με τη θεραπεία της θα μπορεί να προσφέρει αβίαστα τις εμπειρίες σε όποιον είναι στη δική της κατάσταση χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Είναι αναγκαίο να μιλάει για την προηγούμενη ζωή της, όχι μόνο για να βοηθήσει μία άλλη γυναίκα σε παρόμοια θέση αλλά και για συνειδητοποιήσει και η ίδια τη μεγάλη πορεία που διένυσε πληγώνοντας τον εαυτό της. ΞΕΓΥΜΝΩΜΑ ΨΥΧΗΣ...ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ...ΕΙΝΑΙ ΕΞΕΦΤΕΛΙΣΜΟΣ...ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗ...